Τρίτη 23 Απριλίου 2013

Λυκούργος Νάνης


Λυκούργος Νάνης, Λίγα ψίχουλα συγκατάβασης και προς το ποίμνιο δε θα σας βλάψουν άγιε Περγάμου!

Ήταν ανάγκη να σκύψει και να φιλήσει το χέρι του αιρετικού πάπα ο γνωστός και μη εξαιρετέος μητροπολίτης Περγάμου; Ποια να είναι άραγε η σκοπιμότητα της συγκεκριμένης χειρονομίας; Ποιος ο συμβολισμός και ποια η σημειολογία της;
Δε γνώριζε εκ των προτέρων ο ειρημένος επίσκοπος ότι η εν θέματι τολμηρή ενέργειά του του θα προκαλέσει το σκανδαλισμό και την αποδοκιμασία των πιστών που νοιώθουν να προδίδονται απ τους ποιμένες τους;
Δεν αξίζει έστω κι ένας υποτυπώδης σεβασμός απ τη μεριά κάποιων υπεροχικών εκκλησιαστικών προσώπων της ευαισθησίας του πληρώματος που πληγώνεται όταν αντικρύζει τέτοιου είδους συμπεριφορές και πρακτικές; Προλεταριάτο δηλαδή είναι το ποίμνιο ή αποτελείται από μουζίκους; Μη φοβάστε άγιε Περγάμου! Δεν πρόκειται να υποστεί κάποια ζημία η “ιερή” υπόθεση του οικουμενισμού την οποια με πιστότητα και συνέπεια υπηρετείτε αν δείξετε απ τη μεριά σας κάποια ψιχία σεβασμού της ευαισθησίας περί την Ορθόδοξη Πίστη του πληρώματος! Λίγα ψίχουλα συγκατάβασης και προς το ποίμνιο δε θα σας βλάψουν!  _  Λ.Ν
Posted in Με ή χωρίς σχόλια | Tagged  | 1 σχόλιο

Γιατί ο Παρθενώνας δεν πέφτει από τους σεισμούς;


Γιατί ο Παρθενώνας δεν πέφτει από τους σεισμούς;

Γιατί ο Παρθενώνας δεν πέφτει από τους σεισμούς;
Σύμφωνα με την Πολιτικό Μηχανικό, Νίκη Τιμοθέου μελέτες της όλης αρχιτεκτονικής και δομικής του φόρμας, κατέδειξαν πως οι αρχαίοι είχαν από τότε ανακαλύψει, αυτό που σήμερα ονομάζουμε σεισμική μόνωση.
Ο ναός αυτός, σύμφωνα με την κ. Τιμοθέου, κοντράρει επιτυχώς τη θεωρία της σύγχρονης πολιτικής μηχανικής, διότι χωρίς να έχει καν θεμέλια, είναι τριπλά μονωμένος σεισμικά!
Αυτή η τριπλή μόνωση, όπως μας εξήγησε, εντοπίζεται σε διαφορετικά σημεία του οικοδομήματος. Το πρώτο σημείο βρίσκεται στις στρώσεις τεράστιων οριζόντιων και εξαιρετικά λείων μαρμάρων πάνω στις οποίες πατάει ο Παρθενώνας.
Το δεύτερο παρατηρείται στους μεταλλικούς ελαστικούς συνδέσμους οι οποίοι συνδέουν τις πλάκες κάθε στρώματος, και που στο κέντρο τους εντοπίζονται μικροί σιδηροπάσσαλοι γύρω από τους οποίους έχει χυθεί μολύβι (το μολύβι έχει την ιδιότητα να προστατεύει το σίδηρο από τη σκουριά και να εξασθενεί με την ελαστικότητά του, το όποιο κύμα, αφού μέρος της κινητικής του αυτής ενέργειας μετατρέπεται σε θερμική).
Και το τρίτο εντοπίζεται στις κολώνες του κτίσματος, οι οποίες δεν τοποθετήθηκαν μονοκόμματες, αφού οι αρχαίοι Έλληνας ήξεραν πως για να αντέξουν στους κραδασμούς της γης, θα έπρεπε να τοποθετηθούν σε φέτες μαρμάρου, τέλεια εφαρμοσμένες η μία πάνω στην άλλη.
Το αποτέλεσμα αυτής της τριπλής μονωτικής φόρμουλας, όπως σημείωσε η κ. Τιμοθέου, ήταν τα επιφανειακά σεισμικά κύματα να κινούν το ένα στρώμα των μαρμάρινων πλακών, επάνω στο άλλο, την ίδια ώρα που οι σύνδεσμοι εκτόνωναν την κινητική ενέργεια που ανέπτυσσε ο Εγκέλαδος.
Οι κολώνες -τέλος- με τον τρόπο που ήταν τοποθετημένες, επέτρεπαν στο όλο οικοδόμημα να ταλαντώνεται, αλλά να μην καταρρέει.

Αγίου Νικοδήμου: Φυλακτήριον της Ψυχής... ΗΜΕΡΑ KΒ'


Αγίου Νικοδήμου: Φυλακτήριον της Ψυχής... ΗΜΕΡΑ KΒ'



Γ


ΗΜΕΡΑ ΚΒ΄ : Περί του αριθμού των κολασμένων
Α΄   Είναι εύκολο να κολασθουμε, αφού ο δρόμος της κολάσεως είναι πολύ πλατύς και πολλοί βαδίζουν σ'εκεινον, καθώς λέει ο Χριστός.
Β΄   Είναι δύσκολο να σωθούμεγιατί η θύρα του Παραδείσου είναι πολύ στενή και λίγοι είναι εκείνοι που μπαίνουν σ'αυτή, καθώς λέει ο Χριστός.
Γ΄   Απ'αρχης κόσμου εως τώρα οι περισσότεροι κολασθηκαν, καθώς λένε οι Πατέρες και οι περισσότεροι ακόμη θα κολασθουν. Όμως εγώ τι στοχάζομαι για τον εαυτόν μου;
   Πρέπει να αγωνίζεσαι να μοιάζεις με τους λίγους και εκλεκτούς και όχι με τους πολλούς και αξιοκατάκριτους.


Επιμέλεια: 
π. Παναγιώτης Δ. Ρούβαλης
Απόδοση κειμένου στην καθομιλουμένη:
 Πανωραία Ρούβαλη-Μικρογιαννίδη, Φιλόλογος


ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2013/04/agios-nikodimos_22.html#ixzz2RIISxsZh

μην αναπαύετε τον λογισμό σας στα πολλά διαβάσματα.


μην αναπαύετε τον λογισμό σας στα πολλά διαβάσματα. 



Πνευματική μελέτη
- Γέροντα, άνθρωποι που αρχίζουν να έχουν την καλή ανησυχία, τι βιβλία νά διαβάσουν, για να βοηθηθούν;
- Να διαβάσουν πρώτα το Ευαγγέλιο, για να μάθουν τι θα πη Χριστός. Να συγκλονισθούν λίγο, και ύστερα να διαβάσουν την Παλαιά Διαθήκη.
Ξέρεις τι κόπος είναι, όταν δεν έχουν διαβάσει τίποτε και σου ζητούν βοήθεια; Σαν να πηγαίνη ένα παιδί του Δημοτικού Σχολείου σε καθηγητή Πανεπιστημίου και να του λέη: «Βοήθησε με».
Τί να του πη ο καθηγητής; «Ενα και ένα ίσον δύο»;
Άλλοι πάλι δεν έχουν την καλή ανησυχία - έρχονται και λένε: «Δεν έχω κανένα πρόβλημα, μια χαρά είμαι, Πάτερ, απλώς πέρασα να σε δω».
Ποτέ ό άνθρωπος δεν μπορεί να πη ότι δεν έχει τίποτε. Κάτι θα έχη. Ό αγώνας για πνευματική ζωή δεν τελειώνει ποτέ.
Ή μερικοί μου λένε: «Να μας πης πνευματικά». Σαν νά πάνε στον μπακάλη και του λένε: «Δώσ' μας ψώνια».
Τα χάνει και ο μπακάλης. Δεν έχουν κάτι το συγκεκριμένο να ζητήσουν και να πουν «μου χρειάζεται τόση ζάχαρη, τόσο ρύζι κ.λπ.», αλλά λένε «δώσ' μας ψώνια».
Ή σαν να πάνε στον φαρμακοποιό και του λένε «δώσ' μας φάρμακα!», χωρίς να του πούνε προηγουμένως από τι πάσχουν ή αν πήγαν στον γιατρό και τί τους είπε ο γιατρός. Άντε τώρα να βρής άκρη!
Βλέπεις, εκείνος που έχει πνευματική ανησυχία, βρίσκει τι του λείπει, το ζητάει και ωφελείται.
Εγώ, ως αρχάριος, όταν διάβαζα κάτι, το αντέγραφα, για να μην το ξεχάσω, και προσπαθούσα να το εφαρμόσω.
Δεν διάβαζα, για να περνάω ευχάριστα την ώρα μου. Υπήρχε μέσα μου η καλή ανησυχία και, όταν δεν καταλάβαινα κάτι, ρωτούσα να μάθω πως είναι.
Λίγο διάβαζα, πολύ ήλεγχα τον εαυτό μου με αυτά που διάβαζα. «Πού βρίσκομαι; Τί κάνω;».
Κάθιζα τον εαυτό μου στο σκαμνί. Δεν τα περνούσα αυτά που διάβαζα έτσι αφορολόγητα.
Σήμερα οι άνθρωποι καταλήγουν από την πολλή μελέτη να είναι μαγνητόφωνα και να γεμίζουν τις κασσέττες τους με περιττά πράγματα.
«Ή άνευ πράξεως» όμως διδασκαλία είναι κατά τόν Άββά Ισαάκ «παρακαταθήκη έντροπής» (1)
Βλέπεις, πολλοί πού ενδιαφέρονται για τον αθλητισμό διαβάζουν αθλητικά περιοδικά ή εφημερίδες και κάθονται.
Μπορεί να είναι σαν τα μοσχάρια, αλλά θαυμάζουν τους αθλητές: «Α, καταπληκτικός αυτός, λένε, μπράβο!"!...». Δέν χύνουν όμως λίγο ίδρωτα ούτε χάνουν κανένα κιλό βάρος.
Διαβάζουν - διαβάζουν αθλητικά καί ξαπλώνουν έτσι δεν ωφελούνται. Μένουν με την ευχαρίστηση του διαβάσματος.
Οι κοσμικοί, άλλοι διαβάζουν εφημερίδα, άλλοι διαβάζουν ένα ρομάντζο, μιά περιπέτεια, άλλοι παρακολουθούν στο γήπεδο πως παίζουν, και περνάνε την ώρα τους.
Το ίδιο κάνουν και μερικοί που διαβάζουν πνευματικά. Μπορεί να ξενυχτούν και να διαβάζουν πνευματικά βιβλία με μανία και να ευχαριστιούνται.
Παίρνουν ένα πνευματικό βιβλίο, κάθονται και λίγο αναπαυτικά και διαβάζουν. «ωφελήθηκα», λέει ό άλλος.
Καλύτερα πες ότι ευχαριστήθηκες, ότι πέρασες ευχάριστα την ώρα σου.
Γιατί αυτό δεν είναι ωφέλεια. ωφελείσαι, μόνον όταν δης τί λέει αυτό που διαβάζεις, έλέγχης τον εαυτό σου και προσπαθής να τον ζορίζης στην εφαρμογή:
«Τί λέει αυτό που διάβασα; Εγώ πού βρίσκομαι πνευματικά; Τί πρέπει να κάνω;».
Ύστερα, όσο περισσότερα μαθαίνει κανείς, τόσο περισσότερη ευθύνη έχει.
Δεν λέω να μη διαβάζη, για να μην ξέρη πολλά και να μην έχη ευθύνη, γιατί αυτό είναι πονηριά, αλλά νά μή διαβάζη μόνο γιά νά ευχαριστιέται.
Το κακό είναι ότι, αν διαβάζη και έχη δυνατή μνήμη, θυμάται πολλά, μπορεί και να λέη και πολλά και να ξεγελάη τον εαυτό του, να νομίζη δηλαδή ότι τα εφαρμόζει κιόλας. Έτσι δημιουργεί ψευδαίσθηση και στον εαυτό του καί στους άλλους.
Γι' αυτό μην αναπαύετε τον λογισμό σας στα πολλά διαβάσματα. Να στραφήτε στην εφαρμογή.
Τα πολλά διαβάσματα μορφώνουν εγκυκλοπαιδικά. Έτσι δεν λέγεται;
- Ναί, Γέροντα.
- Σκοπός όμως είναι πως θά μορφωθώ θεοκεντρικά.
Δέν πάω νά γίνω καθηγητής Πανεπιστημίου, ώστε να είμαι υποχρεωμένος να ξέρω πολλά.
Αλλά και αν μου χρειασθή κάτι από την άλλη γνώση, εύκολα θα το μάθω, όταν αποκτήσω την θεοκεντρική μόρφωση. Κατάλαβες;
- Όταν έχη κανείς περισπασμό, συμφέρει να συγκεντρωθή με την μελέτη;
- Ναί, να διάβαση λίγο, κάτι πολύ δυνατό, για να θερμανθή η ψυχή.
Έτσι καπακώνονται οι μέριμνες και ο νους μεταφέρεται σε θείο χώρο. Αλλιώς πάει ο νους σ' αυτήν ή σ' εκείνη την δουλειά, εκεί που σύχναζε τις περισσότερες ώρες.
- Γέροντα, όταν είναι κανείς κουρασμένος ή στενοχωρημένος, θέλει να διάβαση κάτι εύκολο, κανένα διήγημα, κανένα μυθιστόρημα κ.λπ.
- Δεν υπάρχει κανένα πνευματικό βιβλίο που να είναι καλό για εκείνη την ώρα;
Ό σκοπός δεν είναι να ξεχάση ο άνθρωπος την στενοχώρια του, αλλά να λυτρωθή. Το άλλο δεν λυτρώνει.
Δεν βοηθούν στην πνευματική ζωή τα μυθιστορήματα ή η εφημερίδα και η τηλεόραση.
Πολλές φορές ακόμη και μερικά θρησκευτικά περιοδικά κάνουν ζημιά στους Χριστιανούς, γιατί διεγείρουν τον μωρό ζήλο και προκαλούν σύγχυση.
Προσέξτε" μη διαβάζετε περιττά πράγματα τις ελεύθερες ώρες σας.
Μερικά αναγνώσματα είναι σαν να τρως νεροκολοκύθες, σαν να ψάχνης στα άχυρα, να βρής ένα σπυρί σιτάρι.
Λένε μερικοί: «Ναι , άλλα αυτά με ξεκουράζουν». Μα πως σε ξεκουράζουν, ευλογημένε, αφού σε ζαλίζουν και πονούν τα μάτια σου;
Καλύτερα να κοιμηθής, για να ξεκουρασθής. Από το τι διαβάζει κανείς, θα καταλάβης την πνευματική του κατάσταση. Άν είναι πολύ κοσμικός, θα διαβάζη περιοδικά αισχρά.
Άν είναι λίγο κοσμικός, θα διαβάζη λιγότερο βρώμικα ή εφημερίδες. Άν θρησκεύη, θα διαβάζη θρησκευτικά έντυπα ή σύγχρονα θρησκευτικά βιβλία ή πατερικά κ.ο.κ.
- Γέροντα, ποια πνευματικά βιβλία βοηθούν περισσότερο;
- Πολύ ωφελούν τα διάφορα πατερικά βιβλία, που στις μέρες μας, δόξα τω Θεώ, κυκλοφορούν κατά χιλιάδες. Σ' αυτά βρίσκει κανείς ο,τι ποθεί, ό,τι του χρειάζεται. Είναι γνήσια πνευματική τροφή και οδηγούν με ασφάλεια στον πνευματικό δρόμο.
Για να βοηθήσουν όμως, πρέπει νά διαβάζωνται με ταπείνωση και προσευχή.
Τά πατερικά κείμενα μοιάζουν μέ αξονικές τομογραφίες, γιατί όπως σ' εκείνες φωτογραφίζεται ή σωματική κατάσταση του ανθρώπου, έτσι καί σ' αυτά φωτογραφίζεται η πνευματική του κατάσταση.
Κάθε πρόταση των πατερικών κειμένων δεν κρύβει ένα άλλα πολλά νοήματα, και καθένας τα καταλαβαίνει ανάλογα με την πνευματική του κατάσταση.
Καλό είναι να διαβάζη κανείς κείμενο και όχι μετάφραση, επειδή ο μεταφραστής ερμηνεύει το πρωτότυπο ανάλογα με την δική του πνευματικότητα.
Πάντως, για να κατανόηση κανείς τους Πατέρες, πρέπει να σφίξη τον εαυτό του, να συγκέντρωση τον νου του και να ζη πνευματικά, γιατί το πνεύμα των Πατέρων γίνεται αντιληπτό μόνο με το πνεύμα.
Ειδικά οι Ασκητικοί Λόγοι του Άββά Ισαάκ του Σύρου πολύ βοηθούν, αλλά χρειάζεται να τους μελετάη λίγο - λίγο, για να αφομοιώνη την τροφή.
Ό Ευεργετινός (2) είναι ευεργεσία μεγάλη, γιατί μπορούμε να γνωρίσουμε όλο το πνεύμα των Αγίων Πατέρων.
Βοηθάει, γιατί περιγράφει τους αγώνες των Πατέρων για όλα τα πάθη με την σειρά, και η ψυχή γνωρίζει πως εκείνοι δούλεψαν και βοηθιέται.
Τα Συναξάρια πάλι είναι αγιασμένη ιστορία, γι' αυτό πολύ βοηθούν - ιδίως τά παιδιά -, αλλά να μην τά διαβάζουμε σαν ιστορίες.
Δεν χρειάζεται να έχουμε γνώση πολλή, για να αποκτήσουμε ευλάβεια. Έάν τά λίγα πού ξέρουμε τά συλλογιζώμαστε, θα κεντηθή η καρδιά.
Ένας από ένα τροπάριο τινάζεται στον αέρα, και άλλος τα ξέρει όλα άπ' έξω και δεν νιώθει τίποτε, γιατί κινείται έξω από την πνευματική πραγματικότητα.
Διαβάζετε λοιπόν Πατέρες, έστω μια ή δυο γραμμές την ημέρα. Είναι βιταμίνες πολύ δυναμωτικές.
ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Β', "ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ" (Σελ. 97-101)
(1) Αββά Ισαάκ του Σύρου, Οι Ασκητικοί Λόγοι, Λόγος Α΄ , σ. 6
(2) Γνωστή ανθολογία ασκητικών και πατερικών κείμενων που φιλοτεχνήθηκε από τον Όσιο Παύλο τον Ευεργετινό, ιδρυτή και κτήτορα της περίφημης Ιεράς Μονής της Ευεργέτιδος στην Κωνσταντινούπολη.


ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2013/04/gerontas-paisios.html#ixzz2RIHrxCtu

ΓΕΡΩΝ ΕΦΡΑΙΜ ΦΙΛΟΘΕΪΤΗΣ (ΑΡΙΖΟΝΑΣ): Ο ΠΟΝΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΘΛΙΨΕΙΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ


ΓΕΡΩΝ ΕΦΡΑΙΜ ΦΙΛΟΘΕΪΤΗΣ (ΑΡΙΖΟΝΑΣ): Ο ΠΟΝΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΘΛΙΨΕΙΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ






Τὸ μονοπάτι τῆς ζωῆς εἶναι ὅλο πόνος καὶ δάκρυ· ὅλο ἀγκάθια καὶ καρφιά·
παντοῦ φυτρωμένοι σταυροί· παντοῦ ἀγωνία καὶ θλίψη. Κάθε βῆμα καὶ μία
Γεθσημανή. Κάθε ἀνηφοριὰ καὶ ἕνας Γολγοθάς. Κάθε στιγμὴ καὶ μία λόγχη.
«Ἂν μπορούσαμε νὰ στίψουμε τὴν γῆ σὰν τὸ σφουγγάρι θὰ ἔσταζε αἷμα καὶ
δάκρυα».





«Ἄνθρωπος ὡσεὶ χόρτος αἱ ἡμέραι αὐτοῦ, ὡσεὶ ἄνθος τοῦ ἀγροῦ οὕτως ἐξανθήσει», λέγει ὁ ψαλμωδός.





Τὸ τριαντάφυλλο βγάζει ἀγκάθι καὶ τὸ ἀγκάθι τριαντάφυλλο. Τὰ ὡραῖα
συνοδεύονται μὲ πόνο, ἀλλὰ κι ὁ πόνος βγάζει στὴ χαρά. Συνήθως τὸ
οὐράνιο τόξο ὑψώνεται ὕστερα ἀπὸ τὴν μπόρα. Πρέπει νὰ προηγηθοῦν οἱ
καταιγίδες γιὰ νὰ ξαστερώσει ὁ οὐρανός.



Ἡ διάκριση - φωτισμένη ἀπὸ τὴν χριστιανικὴ πίστη καὶ φιλοσοφία - βλέπει.
Ἔχει τὴν ἱκανότητα μὲ τὴν ἐνόραση νὰ βλέπει πολὺ βαθιὰ ἀπ' τὰ
φαινόμενα. Μέσα ἀπὸ τὸν πόνο βλέπει τὴν χαρὰ καὶ τὴν ἐλπίδα, ὅπως ὁ
θρίαμβος τοῦ Χριστοῦ βγῆκε μέσα ἀπὸ τὸν πόνο τοῦ Πάθους καὶ τοῦ Σταυροῦ.





Τὰ πιὸ θαυμάσια ἀγάλματα ἔχουν τὰ περισσότερα κτυπήματα.. Οἱ μεγάλες
ψυχὲς ὀφείλουν τὴν μεγαλοσύνη τους στὰ κτυπήματα τοῦ πόνου. Τὰ χρυσὰ καὶ
βαρύτιμα κοσμήματα περνοῦν πρῶτα ἀπ' τὴν φωτιά.



Συγκλονίζει τὴν ἀνθρώπινη ὕπαρξη ὁ πόνος. Εἶναι φωτιὰ, καμίνι ποὺ καίει
καὶ κατακαίει. Εἶναι καταιγίδα καὶ τρικυμία. «Τὰ σπλάχνα μου καὶ ἡ
θάλασσα ποτὲ δὲν ἡσυχάζουν», λέει ὁ Σολωμός. Εἶναι στιγμὲς ποὺ οἱ
δοκιμασίες ἔρχονται ἀπανωτές, ἡ μία μετὰ τὴν ἄλλην ἢ καὶ ὅλες μαζί. Πολὺ
βαρὺς τότε ὁ σταυρός. Ἡ ἀγωνία κορυφώνεται. Ἡ ψυχὴ φορτίζεται τόσο,
ὥστε εἶναι ἕτοιμη νὰ λυγίσει. Ὅλα φαίνονται μαῦρα· παντοῦ σκοτεινά.
Παντοῦ ἀδιέξοδα. Λέει ὁ ἅγ. Γρηγόριος ὁ Θεολόγος: «Τὰ καλὰ φύγανε, τὰ
δεινὰ εἶναι γυμνὰ καὶ προκλητικά, τὸ ταξίδι γίνεται μέσα στὴ νύχτα,
φάρος δὲν φαίνεται πουθενὰ καὶ ὁ Χριστὸς φαίνεται νὰ κοιμᾶται».



Καρφιὰ καὶ μαχαίρια εἶναι τῆς ζωῆς οἱ θλίψεις. Μαχαίρια καὶ καρφιὰ ποὺ
σκίζουν ἀνελέητα καὶ τρυποῦν τὶς καρδιές. Τὶς πυρακτώνουν καὶ τὶς
παραλύουν ἐξουθενωτικά.





Τὸ μόνο ποὺ ἀπομένει σὲ τοῦτες τὶς στιγμὲς εἶναι ἡ κραυγὴ ποὺ σὰν
παράπονο ἱκεσίας ἀπευθύνεται στὸ Θεό. «Ἐλέησόν με Κύριε.... Ἡ ψυχή μου
ἐταράχθη σφόδρα...ἐκοπίασα ἐν τῷ στεναγμῷ μου...ἐγενήθη ἡ καρδία μου
ὡσεὶ κηρὸς τηκόμενος... Ἐλέησόν με Κύριε ὅτι θλίβομαι...ἐξέλιπεν ἐν
ὀδύνῃ ἡ ζωή μου καὶ τὰ ἔτη μου ἐν στεναγμοῖς...ἐπελήσθην ὡσεὶ
νεκρός...ἐγενήθην τὰ δάκρυά μου ἐμοὶ ἄρτος ἡμέρας καὶ νυκτός...ἵνα τί
περίλυπος εἶ ἡ ψυχή μου, καὶ ἵνα τί συνταράσσεις με;»



Ὁ ἄνθρωπος εἶναι ὁ βασιλιὰς τῆς δημιουργίας, ἀλλὰ τὸ στεφάνι του εἶναι
ἀπὸ ἀγκάθια. Ἡ πορεία του εἶναι ἄλλοτε τραγούδι καὶ συμφωνία χαρᾶς, τὶς
περισσότερες ὅμως φορὲς εἶναι ἕνα θλιβερὸ καὶ ἀσταμάτητο πένθιμο
ἐμβατήριο.





Μεγάλο καὶ αἰώνιο τὸ πρόβλημα τοῦ πόνου. Τὸ μελέτησαν φιλόσοφοι καὶ
κοινωνιολόγοι καὶ ψυχολόγοι καὶ ἄλλοι πολλοί. Τὴν αὐθεντικότερη ὡστόσο
ἀπάντηση τὴ δίνει ὁ χριστιανισμός, ἡ πίστη, ὁ νόμος τοῦ Θεοῦ. Καὶ ἡ
ἀπάντηση εἶναι διπλή. Θεολογικὰ εἶναι συνέπεια τῆς πτώσεως, ὅπως ὅλα τὰ
κακά.. Εἶναι ἀποτέλεσμα τῆς κακῆς χρήσεως τῆς ἐλευθερίας. Εἶναι καρπὸς
τῆς παρακοῆς. Ἠθικὰ εἶναι εὐκαιρία καὶ μέσον ἀρετῆς καὶ τελειώσεως. 





Θὰ σέβομαι πάντα τὸν Θεὸ- λέγει ὁ Θεολόγος Γρηγόριος - ὅσα ἐνάντια καὶ
ἂν ἐπιτρέπη νὰ μὲ βροῦν. Ὁ πόνος γιὰ μένα εἶναι φάρμακο σωτηρίας. Ὁ δὲ
μέγας Βασίλειος λέγει: «Ἐφ' ὅσον μᾶς ἑτοιμάζει ὁ Θεὸς τὸ στεφάνι τῆς
βασιλείας Του, ἀφορμὴ γιὰ ἀρετὴ ἂς γίνει ἡ ἀσθένεια». Οἱ θλίψεις θὰ πεῖ
καὶ ὁ ἱερὸς Χρυσόστομός μᾶς φέρνουν πιὸ κοντὰ στὸ Θεό. Καὶ ὅταν
σκεφτόμαστε τὸ αἰώνιο κέρδος τῶν θλίψεων δὲν θὰ στεναχωριόμαστε.





Ὁ ἅγιος Ἀπόστολος Παῦλος, ὁ τόσο διωγμένος καὶ πονεμένος καὶ κατάστικτος
ἀπὸ τὰ «στίγματα τοῦ Κυρίου», διδάσκει ὅτι, ὁ Θεὸς ἀφήνει τὸν ἄνθρωπο
νὰ πονέσει μὲ τὶς θλίψεις, « ἐπὶ τὸ συμφέρον, εἰς τὸ μεταλαβεῖν τῆς
ἁγιότητος αὐτοῦ».





Χιλιάδες τρόπους ἔχει ὁ Θεὸς γιὰ νὰ σὲ κάμει νὰ ἰδεῖς τὴν ἀγάπη Του. Ὁ
Χριστὸς μπορεῖ νὰ μετατρέψει τὴν δυστυχία, σὲ μελωδικὸ δοξολογητικὸ
τραγούδι. «Ἡ λύπη ὑμῶν εἰς χαρὰν γενήσεται» εἶπε ὁ Κύριος.





Τέτοια μάχη, τέτοια νίκη. «Στὴν ἀγορὰ τ' οὐρανοῦ δὲν ὑπάρχουν φτηνὰ
πράγματα». Οἱ στιγμὲς τοῦ πόνου καὶ τῆς θυσίας εἶναι στιγμὲς εὐλογίας.
Κοντὰ σὲ κάθε σταυρό, εἶναι καὶ μία ἀνάσταση. Τί κι' ἂν τώρα πονᾶμε καὶ
κλαῖμε ἀσταμάτητα; «Τὸ γὰρ παραυτίκα ἐλαφρόν τῆς θλίψεως ἡμῶν καθ'
ὑπερβολὴν εἰς ὑπερβολὴν αἰώνιον βάρος δόξης κατεργάζεται ἡμῖν», λέει ὁ
Παῦλος.





Ὁ ἄνθρωπος τοῦ πόνου εἶναι ὁ ἄριστος ἀθλητὴς τῆς ζωῆς μὲ τὶς ἔνδοξες
νίκες. Θ' ἀκριβοπληρωθεῖ μὲ τὰ αἰώνια βραβεῖα, «ἃ ὀφθαλμὸς οὐκ οἶδε καὶ
οὖς οὐκ ἤκουσε καὶ ἐπὶ καρδίαν ἀνθρώπου οὐκ ἀνέβη, ἃ ἠτοίμασεν ὁ Θεὸς
τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν», λέει πρὸς Κορινθίους ὁ Παῦλος.





Ὅποιος ἀτενίζει καὶ ἀντιμετωπίζει τὸν πόνο μὲ τὸ πρίσμα τῆς αἰωνιότητος,
εἶναι ἤδη ἀπὸ τώρα νικητής. Εἶναι ὁ ἐκλεκτὸς ποὺ μὲ τὴν ἀκατάβλητη
πίστη στὸ Θεὸ ἔφθασε στὴν χαρά. Γεύτηκε τὴν χρηστότητα τοῦ Κυρίου καὶ
εἶναι ὑποψήφιος στεφανηφόρος. Μπορεῖ νὰ ἐπαναλάβει τοῦ Ἀπ., Παύλου τὴν
νικηφόρα κραυγή: «τὸν ἀγώνα τὸν καλὸν ἠγώνισμαι, τὸν δρόμον τετέλεκα,
τὴν πίστιν τετήρηκα, λοιπὸν ἀποκείταί μοι ὁ τῆς δικαιοσύνης στέφανος, ὅν
ἀποδώσει μοι ὁ Κύριος ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ».





Μὲ τέτοιες μεταφυσικὲς διαστάσεις ἡ ὑπέρβαση τοῦ πόνου καὶ ἡ μεταμόρφωσή
του σὲ χαρὰ λυτρωτική, εἶναι πραγματικότητα, Εἶναι ἀλλοίωση ποὺ
ὀφείλεται στὴ δύναμη τοῦ Θεοῦ. Εἶναι μετακαίνωση - παράλογο γιὰ τὸν
ἄνθρωπο τοῦ ὀρθοῦ λόγου - φυσικὴ συνέπεια τῆς χριστιανικῆς πίστεως.
Εἶναι γιὰ τὸν ἄνθρωποι τῆς πίστεως, τὸ μέγα θαῦμα τῆς ἀλλοίωσης τοῦ
Θεοῦ. Ἡ μεταφυσικὴ βίωση τοῦ πόνου ὁδηγεῖ στὴ λύση τοῦ μεγάλου
προβλήματος. Ὁδηγεῖ ἀπὸ τὸ σκοτάδι στὸ φῶς.





Ὀφείλουμε λοιπόν, ν' ἀποδεχόμαστε τὸν πόνο ποὺ μᾶς ἐπισκέπτεται, σὰν μιὰ
εὐλογία τοῦ Θεοῦ. Τὸ σιτάρι συμπιέζεται καὶ λιώνει μέσα στὴ γῆ, ἀλλὰ
τότε καρποφορεῖ τὴν ζωή. Πλούσια καὶ εὐλογημένη τοῦ πόνου ἡ συγκομιδή.
Μεγάλη ἡ εὐλογία τοῦ Θεοῦ στὸν ἀγρὸ τῶν δακρύων. Εὐλογία ποὺ τὴν βιώνουν
ὅσοι μὲ τὸ χάρισμα τῆς διακρίσεως ἀληθινὰ πιστεύουν. 





Εὐλογία Θεοῦ καὶ ἔλεος ὅσοι διῆλθαν τὸ καμίνι τοῦ ποικίλου πόνου μὲ
θεϊκὴ δύναμη καὶ ἐπίγνωση. Τοὺς περιμένει ἡ αἰώνια, ἡ ἀθάνατη, ἡ
πανευτυχὴς ἀνάπαυσις ἐν τῷ Θεῶ. Ἀμήν. 


ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2013/04/geron-efraim-filotheiths-arizonas.html#ixzz2RIHDLXwQ

Τσετσένοι ισλαμιστές μισθοφόροι απήγαγαν τον Μητροπολίτη Χαλεπίου Παύλο (βίντεο) ΙΔΟΥ ΥΠΕΡ ΠΟΙΩΝ ΕΧΕΙ ΤΑΧΘΕΙ ΤΟ ΥΠΕΞ


Τσετσένοι ισλαμιστές μισθοφόροι απήγαγαν τον Μητροπολίτη Χαλεπίου Παύλο (βίντεο) ΙΔΟΥ ΥΠΕΡ ΠΟΙΩΝ ΕΧΕΙ ΤΑΧΘΕΙ ΤΟ ΥΠΕΞ




Τσετσένοι ισλαμιστές μισθοφόροι είναι οι απαγωγείς του Ελληνορθόδοξου Μητροπολίτη Χαλεπίου, Παύλου και του Συρο-ορθόδοξου Μητροπολίτη Χαλεπίου Γρηγόριου Yohanna Ibrahim και δολοφόνοι ενός διάκονου και του οδηγού του Μητροπολίτη, αναφέρουν ρωσικές πηγές.
Συγκεκριμένα...στην περιοχή έχουν αφιχθεί τους τελευταίους οκτώ μήνες από την Τουρκία περίπου 1500 Τσετσένοι μισθοφόροι (Muhajireen Brigade), με ηγέτη τον Αμπού Ομάρ (φώτο, με την κόκκινη γενειάδα), οι οποίοι προβαίνουν και στα χειρότερα εγκλήματα κατά των Ελληνορθοδόξων Σύρων.
Οι ίδιοι είχαν απαγάγει και δολοφονήσει το καλοκαίρι και άλλον Ελληνορθόδοξο ιερέα.
Είναι μια ομάδα που δρα ανεξάρτητα , έχει στενές σχέσεις με την αλ Νούσρα που είναι ο συριακός κλάδος της αλ Κάϊντα και διακρίνονται για την σκληρότητά τους.
Είναι οι βασικοί υπεύθυνοι για την καταστροφή της χριστιανικής συνοικίας στο Χαλέπι και μαζί με τους Σαουδάραβες και Υεμενίτες μισθοφόρους έχουν διαπράξει τα χειρότερα εγκλήματα.
Οι πιθανότητες να βρεθεί ζωντανός ο Μητροπολίτης Χαλεπίου είναι, δυστυχώς, περιορισμένες, αφού συνήθως οι Τσετσένοι παίρνουν τα λύτρα και εν συνεχεία δολοφονούν τα θύματά τους.
«Σε ομάδες Ουαχαμπιτών (εξτρεμιστές σουνίτες, όπως οι Τσετσένοι) εξοπλισμένων και χρηματοδοτούμενων από ξένες δυνάμεις που επέβαλλαν τον εμφύλιο πόλεμο στη Συρία» απέδωσε, με δηλώσεις του στο ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων ITAR-TASS, ο Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ του Πατριαρχείου Ρωσίας, Ιλαρίωνας, την απαγωγή των δύο ιεραρχών, που σημειώθηκε στα σύνορα Συρίας - Τουρκίας.

Οι Τζααμίτες, όπως αποκαλούνται στη Συρία οι συγκεκριμένοι αντάρτες, έχουν - κατά τον κ. Ιλαρίωνα - ως μια από τις βασικές τους προτεραιότητες την εξόντωση των Χριστιανών από την περιοχή.

Και όλα αυτά ενώ η τρικομματική κυβέρνηση Σαμαρά διά του υπουργού Εξωτερικών Δ.Αβραμόπουλου δίνει ρεσιτάλ υποστήριξης αυτών των ισλαμικών αποβρασμάτων στο όνομα του "εκδημοκρατισμού" της Συρίας με διαδοχικές δηλώσεις του Δ.Αβραμόπουλου και συμμετοχής του στις συνεδριάσεις των "Φίλων της Συρίας".
Δηλαδή των δυτικών που εξίσου παραμένουν αδιάφοροι απέναντι στον διωγμό των καθολικών χριστιανών της χώρας (συνολικά περίπου 2,5 εκατ. είναι οι χριστιανοί κάτοικοι της Συρίας με το 70% του ποσοστού αυτού να είναι ελληνορθόδοξοι και το υπόλοιπο καθολικοί, μαρωνίτες κλπ, ενώ το ιστορικό Πατριαρχείο της Αντιοχείας, ένας από τα τέσσερα της Ορθοδοξίας, αποτελεί λίκνο του ελληνορθόδοξου πολιτισμού).
Στις 13 Ιουλίου του 2012 αδιαφορώντας τελείως για την τύχη των Ελληνορθοδόξων και γενικότερα για την τύχη των χριστιανών της Συρίας το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών προέβη στην ακόλουθη πρωτοφανή δήλωση:
"Όλες οι πλευρές στη Συρία, και κυρίως το καθεστώς, που έχει απολέσει τη νομιμοποίησή του και στέκεται εμπόδιο στη διαδικασία πολιτικής μετάβασης, οφείλουν να κατανοήσουν ότι δεν υπάρχει στρατιωτική λύση στο συριακό δράμα και να προτάξουν επιτέλους τα συμφέροντα του Συριακού λαού πριν από οποιαδήποτε άλλη σκοπιμότητα."
Δηλαδή επειδή οι ισλαμιστές - κατά κύριο λόγο - εξοπλίστηκαν από την Δύση και τα μοναρχο-ισλασμικά αραβικά καθεστώτα, κυβέρνηση της Συρίας ... έχασε τη νομιμοποίησή της. Προφανώς για να σφαχθούν με μεγαλύτερη άνεση οι Ελληνορθόδοξοι...
Αλλά το χείριστο μήνυμα απουσίας της Ελλάδας από την προστασία των ανθρώπων της από τις αρχαίες κοιτίδες τους (οι Έλληνες βρίσκονται στην Συρία από την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου) εστάλη από τον Δ.Αβραμόπουλο στις 7 Σεπτεμβρίου 2012 όταν από την Πάφο στην άτυπη συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ, δήλωσε ότι "η κρίση στη Συρία εξελίσσεται κατά τρόπο επικίνδυνο και το καθεστώς Άσαντ πρέπει άμεσα να αποσυρθεί".
Δεν έδωσε την ελάχιστη σημασία ούτε καν στη σύνοδο των Ορθοδόξων Εκκλησιών της Μέσης Ανατολής που είχε γίνει μια εβδομάδα πριν στην οποία γινόταν έκκληση προς τα υπουργεία εξωτερικών των δυτικών χωρών που παίζουν ρόλο στην κρίση της Συρίας να λάβουν μέτρα για την προστασία των χριστιανικών πληθυσμών που διώκονται από τους ισλαμιστές.

Η απάντηση του ήρθε λίγες ημέρες μετά όταν σε άρθρο του στο "Αγιορείτικο Βήμα" το οποίο θεωρείται ότι απηχεί τις θέσεις και τις απόψεις των ισχυρών Μονών του Αγίου Όρους ο μοναχός Παϊσιος από το κελί των Σαββαίων στη Καψάλα του Αγίου Όρους έγραψε:
"«Η κρίση στη Συρία εξελίσσεται κατά τρόπο επικίνδυνο και το καθεστώς Άσαντ πρέπει άμεσα να αποσυρθεί», είπε ο κ. υπουργός και ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων στην Αθωνική πολιτεία. Καθώς οι αντικαθεστωτικοί που υπερασπίστηκε ο κ. Αβραμόπουλος σφαγιάζουν τους Χριστιανούς".
Μας άφησε έκπληκτους ο υπουργός εξωτερικών, κ. Δημήτρης Αβραμόπουλος με τις προκλητικές δηλώσεις τους για τη Συρία και την ανοιχτή υποστήριξη του στους μουσουλμάνους οι οποίοι την ίδια ώρα σφαγιάζουν ορθόδοξους πιστούς ανά τον κόσμο.
Η Αμερική το ίδιο κάνει και στην Αίγυπτο, στη Λιβύη και σε πόσες ακόμα χώρες,ο κ. Αβραμόπουλος ως γνωστόν, είναι μέλος της λέσχης
Μπίλντερμπεργκ, οι δηλώσεις του εξυπηρετούν αυτές τις δυνάμεις", συνεχίζει στο "Αγιορείτικο Βήμα" ο μοναχός Παϊσιος από το κελί των Σαββαίων στη Καψάλα του Αγίου Όρους.
Και καταλήγει: "Ήταν ατόπημα η δήλωση του κ. Αβραμόπουλου, δεν εκπροσωπεί τους Έλληνες, διότι αυτά που είπε, δεν εκφράζουν κανέναν Έλληνα",
Δεν υπάρχει θέμα υποστήριξης στο καθεστώς Άσαντ. Άλλωστε τα μπααθικά καθεστώτα ήταν αυτά που πρώτα κυνήγησαν τους χριστιανούς στις αραβικές χώρες θεωρώντας ότι είναι κατάλοιπα των αποικιοκρατών.
Έστω και αν τα τελευταία 20 χρόνια η κατάσταση για τους χριστιανούς είχε βελτιωθεί δραματικά. 
Αλλά να μην υπάρχει ούτε μία φωνή υπέρ των Ελληνορθοδόξων μετά από τόσες σφαγές, αυτό ξεπερνάει οποιαδήποτε διπλωματική σκοπιμότητα...


ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2013/04/TsetsenoiIslamofasistes-ton-mhtropolith-xalepiou-paulo.html#ixzz2RIGNrhVo